Ο καθρέπτης μου ΕΓΩ

Εκεί που ο ουρανός συναντά τη γη, η φύση έχει φτιάξει τον μεγαλύτερο καθρέφτη!

.

.

“Πρέπει να έχω ένα καθρέφτη όπου μέσα του να μπορώ δω τον εαυτό μου καθαρά,  με ακρίβεια, χωρίς διαστρέβλωση;”

.

.
“Ο καθρέφτης, μου λέει πως είμαι εξωτερικά, αλλά δεν μπορεί να μου πει πώς είμαι εσωτερικά.
Δεν μπορεί να μου πει ποιες είναι οι επιλογές μου, ποια είναι τα συναισθήματα μου.
Υπάρχει άραγε ένας καθρέφτης όπου μπορώ να δω τον εαυτό μου πολύ καθαρά, έτσι όπως πραγματικά είναι;
Μπορώ να παρατηρήσω τον εαυτό μου όπως παρατηρώ το πρόσωπο μου στον καθρέφτη, να παρατηρώ τις αντιδράσεις μου, τις ανταποκρίσεις μου”;

.

.

“Ο καθρέφτης είναι οι σχέσεις, σχέσεις με τον γείτονα, με τον φίλο μου, με τον σύντροφο μου, με τη φύση.
Αυτές είναι οι μόνες σχέσεις που έχω που είναι ο καθρέφτης. Εκεί βλέπω τον εαυτό μου όπως είναι, ζηλιάρης, αγχώδης, φοβισμένος, προσκολλημένος, ταυτισμένος, πληγωμένος…
Μέσα από τις σχέσεις μου, βλέπω τις αντιδράσεις μου, τις αντιθέσεις μου, τις ιδέες μου, αυτά που μου αρέσουν και αυτά που δεν μου αρέσουν.

.

Ο καθρέφτης δείχνει όπως είμαι και όχι όπως θα ήθελα να είμαι που είναι το μέλλον.
Αυτή είναι η ομορφιά του καθρέφτη.
Μπορώ να τον αποφύγω, να ξεφύγω που συνήθως αυτό κάνω.
Κανείς δεν μπορεί να με βοηθήσει να κοιτάξω, ούτε δάσκαλοι, ούτε ψυχολόγοι, ούτε ιερείς.
Αυτό που είναι, αυτό που βλέπω είναι η πληγωμένη μου ψυχή και η πληγωμένη ψυχή δεν μπορεί να θεραπευτεί από άλλον.
Όταν το ανακαλύψω αυτό στο βάθος της ύπαρξης μου, μέσα από τον καθρέφτη των σχέσεων μου, τότε οι σχέσεις μου  αποκτούν μια εκπληκτική ζωτικότητα και γίνονται εξαιρετικά σημαντικές …
Γινόμαστε το φως του εαυτού μας”.

Τζίντου Κρισναμούρτι.