Ο ΠΟΘΟΣ

Ώ σκοτεινό ανατρίχιασμα στη ρίζα και στα φύλλα!
Πρόβαλε ανάστημα άγρυπνο στο πλήθος της σιωπής
σήκωσε το κεφάλι σου απ’ τα χέρια τα καμπύλα
το θέλημά σου να γενεί και να μου ξαναπείς
τα λόγια που άγγιζαν και σμίγαν το αίμα σαν αγκάλη
κι ας γείρει ο πόθος σου βαθύς σαν ίσκιος καρυδιάς
και να μας πλημμυράει με των μαλλιών σου τη σπατάλη
από το χνούδι του φιλιού στα φύλλα της καρδιάς.

Απόσπασμα από τον Ερωτικό Λόγο του Γιώργου Σεφέρη

ΠΟΘΟΣ!!! Ένα συναίσθημα, που μας κάνει ευτυχισμένους, δυνατούς, ατρόμητους, τρυφερούς, δυστυχισμένους, αδύναμους, δειλούς, βίαιους, μα προ πάντων κρατά ζωντανές και τις πέντε αισθήσεις μας!

Η Σαπφώ περιγράφει τον πόθο σαν μια μανιασμένη επιθυμία! Ο πάπας Γρηγόριος ο Μέγας τον 6ο αιώνα, συμπεριέλαβε τον πόθο ανάμεσα στα θανάσιμα αμαρτήματα ! Για αιώνες ολόκληρους ο πόθος, είναι ένα ζωώδες συναίσθημα, που καταστρέφει άνδρες και γυναίκες!

Οι πουριτανοί κρύβουν τον πόθο και την λαγνεία κάτω από τ’ άχαρα ενδύματά τους! Οι θρησκευόμενοι καταπιέζουν το συναίσθημα του πόθου, γιατί ο πόθος είναι αμάρτημα!

Ο πόθος λοιπόν είναι ένα αφορισμένο συναίσθημα! Κι όμως ο πόθος είναι το αλατοπίπερο της ζωής! Το θυμίαμα του έρωτα! Η πυρκαγιά που καίει τα σωθικά μας κι όσο παλεύουμε να την σβήσουμε τόσο φουντώνει! Η ιερότητα κι η ενοχή της απόλαυσης.

ΠΟΘΟΣ!!!! Η επιθυμία που κυλάει αργά, βασανιστικά, ηδονικά μέσα στις φλέβες μας και καθορίζει την ύπαρξή μας, μύχια επιθυμία, παντοδύναμος ερωτισμός, ιερή μυστική θρησκεία μέσα μας!!

Οι έρωτες πεθαίνουν όταν πεθάνει η επιθυμία και γεννιούνται όταν φουντώνει η επιθυμία.

Οι άνθρωποι αναρωτιούνται γιατί άραγε όταν σβήνει η επιθυμία να πεθαίνει και ο έρωτας; Μα είναι τόσο απλό! Όταν η φωτιά πάψει να καίει έρχεται το κρύο! Όταν πάψεις να ποτίζεις τα λουλούδια μαραίνονται! Όταν πάψεις να ποθείς τον σύντροφό σου, ο έρωτας πεθαίνει! Ας συνειδητοποιήσουμε λοιπόν πως ο πόθος είναι ευλογία!!

Προσπάθησε να τα φυλάξεις, ποιητή,
όσο κι αν είναι λίγα αυτά που σταματιούνται.
Του ερωτισμού σου τα οράματα.

Βαλ’ τα, μισοκρυμένα, μες τες φράσεις σου.
Προσπάθησε να τα κρατήσεις, ποιητή,
όταν διεγείρονται μες το μυαλό σου,
την νύχτα ή μες την λάμψη του μεσημεριού.

Κωνσταντίνος Καβάφης