Ένας ήρωας λαϊκού παραμυθιού κρατούσε μέρες ένα μυστικό σπουδαίο, όμως μια μέρα δεν άντεξε και άνοιξε μια τρύπα σε έναν τοίχο και του εξομολογήθηκε το μυστικό που φυλούσε μέσα του. Για κακή του τύχη, κάποιος καθόταν από την άλλη πλευρά και το άκουσε. Το μυστικό αμέσως διαδόθηκε σε όλη την επικράτεια και από τότε ο λαός συνήθισε να λέει πως και οι τοίχοι έχουν αυτιά.
Υπάρχει η αλήθεια.Υπάρχει και το ψέμα..
.Είναι κάτι άνθρωποι που απεγνωσμένα αναζητούν την αλήθεια....Κάποιοι, λάτρεις της πιθανολογίας ή θύματα των απωθημένων τους, την αναζητούν με μανία χωρίς να είναι σίγουροι αν μπορούν να την αντέξουν ή όχι. Ή μάλλον αυτό το τελευταίο μπορεί και να μην το αναλογίζονται καν στη διάρκεια των αναζητήσεών τους, αφού η αποκάλυψη της αλήθειας αποτελεί πλέον αυτοσκοπό.Προκειμένου λοιπόν να την αντικρίσουν γυμνή, προβαίνουν σε κάθε είδους δολοπλοκίες και κατινιές που λέει και ο λαός. Που και που τα καταφέρνουν κιόλας. Έτσι τότε, όταν εκείνη τυχαίνει να ξεδιπλώνει τα πέπλα της, επιβεβαιώνοντας τις υποψίες τους, ανάλογα με την περίπτωση, το ανελέητο στριπτίζ της τους κομματιάζει, τους κλειδώνει σε δωμάτια ανακηρύσσοντας τους οπαδούς της άσκοπης ταβανοσκόπησης, τους καταντά ανορεκτικά μοντελάκια από την δίαιτα αλκοόλ – καφεΐνης – νικοτίνης, τους δημιουργεί απωθημένα ή νευρώσεις, ενίοτε σε πιο τραβηγμένα σενάρια τους οδηγεί σε σάλτους στο κενό, στην απομόνωση ψυχιατρείων ή σε καμιά μπανιέρα να λούζονται στο ίδιο τους το αίμα ή τους βρίσκουν ψημένους από κανένα «τυχαία» πεσμένο στα πλημμυρισμένα νερά της πιστολάκι, ανεμιστήρα ή οτιδήποτε άλλο κατά βούληση.
Κάποιοι άλλοι πάλι την αναζητούν από αθωότητα κι επιμονή, καθώς ακόμη δεν μπορούν να υποψιαστούν τι τους επιφυλάσσει. Την έχουν ταυτίσει με αυτές τις ρομαντικές αηδίες αυτόχειρων ποιητών ή υπεραυαίσθητων πλην φιλοχρήματων τραγουδοποιών που έκαναν το ξεφτισμένο πια εφηβικό τους χόμπι βιοπορισμό εις βάρος νεφελοβατούντων εφήβων. Οπότε έχουν και αυτοί την μοίρα των πρώτων με μοναδική αλλά σημαντική διαφοροποίηση πως είτε ασπάζονται μετά χαράς – κατά βάθος - τον ρόλο του θύματος, για να το χτυπάνε στους θύτες τα επόμενα οχτακόσια πενήντα χρόνια και να τους βασανίζουν ανελέητα παίρνοντας σαδιστικά την εκδίκηση τους, είτε επειδή το βρίσκουν υποσυνείδητα άπλετα γοητευτικό να μοιάζουν στις μούσες των λατρεμένων τους καλλιτεχνών.
Μετά υπάρχουν κι εκείνοι που ουδέποτε ήθελαν να την αναζητήσουν. Που ούτε καν σκεφτόντουσαν ένα εναλλακτικό σενάριο πέραν αυτού που έπλασε ο εγκέφαλός τους, καλώς ή κακώς. Μα έλα που η ζωή τους την είχε στημένη στην γωνία και αυτό που οι πρώτοι ανάλωναν χρόνο πολύ για να γίνει κτήμα τους, σε αυτή την τρίτη ομάδα, ας το πούμε, προσφέρεται δωρεάν και χωρίς κανένα μα κανένα οίκτο. Στην περίπτωση αυτή, η απειρία τους στον κόσμο των ενηλίκων, το σύνδρομο του Peter Pan που καθορίζει τον προσδιορισμό του χωροχρόνου τους, η πίστη σε «ανθρωπιστικά» ιδεώδη (αχ, ας τους εξηγήσει κάποιος το αδιέξοδο των ανθρωπιστικών επιστημών μήπως και σωθούν!) και συχνότερα η ατέρμονη βλακεία που τους δέρνει, τους κάνει να μένουν με το στόμα ανοιχτό ακόμα και μπροστά στις πιο οφθαλμοφανείς αλήθειες! Τους φαίνονται όλα τόσο απίθανα που το επόμενο βήμα αν δεν είναι η άρνηση είναι ο συμβιβασμός, κοινώς η συγκαλυμμένη άρνηση.
Είναι και κάτι άλλοι άνθρωποι που προτιμούν να μην ξέρουν την αλήθεια, δηλαδή από επιλογή κι όχι απαραίτητα από εθελοτυφλία.
Κάποιοι από αυτούς έχουν απόλυτη συνείδηση της αλήθειας αλλά και του τιμήματος που πληρώνει καμιά φορά ο εν ενεργεία γνώστης της. Λίγο η θητεία τους στις παραπάνω κατηγορίες, λίγο ότι είναι από την φύση τους κότες – χωρίς αυτό να είναι απαραίτητα κακό – του καθιστά στην κατηγορία του εν δυνάμει.
Μετά είναι οι άλλοι που ούτε στα πιο τρελά τους όνειρα δεν τους περνάει από το μυαλό η πραγματικότητα, ωστόσο καταφέρνουν και αναγνωρίζουν το αδύναμο και εύθραυστο του χαρακτήρα τους και κάνουν τα πάντα για να τον κρατήσουν ανέπαφο, αλώβητο. Οτιδήποτε που θα τους επιτρέψει να επιβιώσουν, έστω και σε μια εικονική πραγματικότητα ή μέσα στους τοίχους που οι ίδιοι θα υψώσουν. Καλύτερα δέσμιοι και ζωντανοί είναι το σκεπτικό τους.
.Είναι κάτι άνθρωποι που απεγνωσμένα αναζητούν την αλήθεια....Κάποιοι, λάτρεις της πιθανολογίας ή θύματα των απωθημένων τους, την αναζητούν με μανία χωρίς να είναι σίγουροι αν μπορούν να την αντέξουν ή όχι. Ή μάλλον αυτό το τελευταίο μπορεί και να μην το αναλογίζονται καν στη διάρκεια των αναζητήσεών τους, αφού η αποκάλυψη της αλήθειας αποτελεί πλέον αυτοσκοπό.Προκειμένου λοιπόν να την αντικρίσουν γυμνή, προβαίνουν σε κάθε είδους δολοπλοκίες και κατινιές που λέει και ο λαός. Που και που τα καταφέρνουν κιόλας. Έτσι τότε, όταν εκείνη τυχαίνει να ξεδιπλώνει τα πέπλα της, επιβεβαιώνοντας τις υποψίες τους, ανάλογα με την περίπτωση, το ανελέητο στριπτίζ της τους κομματιάζει, τους κλειδώνει σε δωμάτια ανακηρύσσοντας τους οπαδούς της άσκοπης ταβανοσκόπησης, τους καταντά ανορεκτικά μοντελάκια από την δίαιτα αλκοόλ – καφεΐνης – νικοτίνης, τους δημιουργεί απωθημένα ή νευρώσεις, ενίοτε σε πιο τραβηγμένα σενάρια τους οδηγεί σε σάλτους στο κενό, στην απομόνωση ψυχιατρείων ή σε καμιά μπανιέρα να λούζονται στο ίδιο τους το αίμα ή τους βρίσκουν ψημένους από κανένα «τυχαία» πεσμένο στα πλημμυρισμένα νερά της πιστολάκι, ανεμιστήρα ή οτιδήποτε άλλο κατά βούληση.
Κάποιοι άλλοι πάλι την αναζητούν από αθωότητα κι επιμονή, καθώς ακόμη δεν μπορούν να υποψιαστούν τι τους επιφυλάσσει. Την έχουν ταυτίσει με αυτές τις ρομαντικές αηδίες αυτόχειρων ποιητών ή υπεραυαίσθητων πλην φιλοχρήματων τραγουδοποιών που έκαναν το ξεφτισμένο πια εφηβικό τους χόμπι βιοπορισμό εις βάρος νεφελοβατούντων εφήβων. Οπότε έχουν και αυτοί την μοίρα των πρώτων με μοναδική αλλά σημαντική διαφοροποίηση πως είτε ασπάζονται μετά χαράς – κατά βάθος - τον ρόλο του θύματος, για να το χτυπάνε στους θύτες τα επόμενα οχτακόσια πενήντα χρόνια και να τους βασανίζουν ανελέητα παίρνοντας σαδιστικά την εκδίκηση τους, είτε επειδή το βρίσκουν υποσυνείδητα άπλετα γοητευτικό να μοιάζουν στις μούσες των λατρεμένων τους καλλιτεχνών.
Μετά υπάρχουν κι εκείνοι που ουδέποτε ήθελαν να την αναζητήσουν. Που ούτε καν σκεφτόντουσαν ένα εναλλακτικό σενάριο πέραν αυτού που έπλασε ο εγκέφαλός τους, καλώς ή κακώς. Μα έλα που η ζωή τους την είχε στημένη στην γωνία και αυτό που οι πρώτοι ανάλωναν χρόνο πολύ για να γίνει κτήμα τους, σε αυτή την τρίτη ομάδα, ας το πούμε, προσφέρεται δωρεάν και χωρίς κανένα μα κανένα οίκτο. Στην περίπτωση αυτή, η απειρία τους στον κόσμο των ενηλίκων, το σύνδρομο του Peter Pan που καθορίζει τον προσδιορισμό του χωροχρόνου τους, η πίστη σε «ανθρωπιστικά» ιδεώδη (αχ, ας τους εξηγήσει κάποιος το αδιέξοδο των ανθρωπιστικών επιστημών μήπως και σωθούν!) και συχνότερα η ατέρμονη βλακεία που τους δέρνει, τους κάνει να μένουν με το στόμα ανοιχτό ακόμα και μπροστά στις πιο οφθαλμοφανείς αλήθειες! Τους φαίνονται όλα τόσο απίθανα που το επόμενο βήμα αν δεν είναι η άρνηση είναι ο συμβιβασμός, κοινώς η συγκαλυμμένη άρνηση.
Είναι και κάτι άλλοι άνθρωποι που προτιμούν να μην ξέρουν την αλήθεια, δηλαδή από επιλογή κι όχι απαραίτητα από εθελοτυφλία.
Κάποιοι από αυτούς έχουν απόλυτη συνείδηση της αλήθειας αλλά και του τιμήματος που πληρώνει καμιά φορά ο εν ενεργεία γνώστης της. Λίγο η θητεία τους στις παραπάνω κατηγορίες, λίγο ότι είναι από την φύση τους κότες – χωρίς αυτό να είναι απαραίτητα κακό – του καθιστά στην κατηγορία του εν δυνάμει.
Μετά είναι οι άλλοι που ούτε στα πιο τρελά τους όνειρα δεν τους περνάει από το μυαλό η πραγματικότητα, ωστόσο καταφέρνουν και αναγνωρίζουν το αδύναμο και εύθραυστο του χαρακτήρα τους και κάνουν τα πάντα για να τον κρατήσουν ανέπαφο, αλώβητο. Οτιδήποτε που θα τους επιτρέψει να επιβιώσουν, έστω και σε μια εικονική πραγματικότητα ή μέσα στους τοίχους που οι ίδιοι θα υψώσουν. Καλύτερα δέσμιοι και ζωντανοί είναι το σκεπτικό τους.
Τέλος υπάρχουν και αυτοί οι απερίγραπτοι άνθρωποι που δεν κατάλαβα ποτέ αν έφαγαν την ζωή με το κουτάλι ή αν γεννήθηκαν έτσι, που λίγο ή πολύ υποψιάζονται την αλήθεια, κυνηγοί της ή όχι, όταν την βρίσκουν την κοιτούν κατάματα. Και δεν τους στοιχίζει, δεν τους συνθλίβει, δεν τους πατάει. Τους προβληματίζει μα την αντέχουν…Αυτό που ήταν να τους πληγώσει το κάνουν χαμόγελο, λες και ήταν παιδί που έκλεψε το γλυκό από το βάζο. Χωρίς ελαφρότητα, κρίνουν μα επιλέγουν να συγχωρούν ή να αφήνουν στην άκρη και να προσπερνούν. Ανασαίνουν, την καταχωρούν στα τεφτέρια τους για το αρχείο και συνεχίζουν. Ή οι ακόμα πιο ζόρικοι, την κάνουν ντύμα τους, βήμα τους, φωνή τους. Όχι πληγή, παράσημο.
To ιντερνέτ βοηθά εκείνους που θέλουν να ξετυλίξουν το ταλέντο τους και να...
δημιουργήσουν μια τέλεια εικόνα για τον εαυτό τους- τόσο εξωτερική όσο και πνευματική .. Εκ του ασφαλούς, πίσω από μια οθόνη...και να δημιουργήσουν την τέλεια εικόνα ενός ανθρώπου...
Σύμφωνα με το γνωστό online dating site OKCupid οι περισσότεροι χρήστες εκεί κάνουν ότι περνάει απ’ το χέρι τους, για να πλασάρουν ένα τέλειο εαυτό..Δεν αμφισβητεί κανείς ότι κάποιοι λένε την αλήθεια, ωστόσο η πλειοψηφία το κάνουν χάριν εντυπωσιασμού....
και ? ο σκοπός τελικά ποιος είναι ?
η αλήθεια και το ψέμα είναι άνευ σημασίας....
Φίλε ψεύτη μου, αυτούς μόνο να φοβάσαι.
Αυτούς τους ελεύθερους....
Φίλε ψεύτη μου, αυτούς μόνο να φοβάσαι.
Αυτούς τους ελεύθερους....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου