Ποια είναι τα «φτερά του έρωτα»; Τα διαφορετικά του πρόσωπα; Πώς είναι δυνατό να χωράει όλες αυτές τις εκρηκτικές δυνάμεις που δοκιμάζουν τα όρια μας, την αγάπη, το πάθος, τη ζήλια; Πόσο τυφλός, ωμός, κεραυνοβόλος, παράλογος, υπερβατικός μπορεί να γίνει ή πόσο σοφός, ώριμος, λογικός, υποταγμένος σε «προδιαγραφές» και σχηματοποιήσεις; Ερωτευόμαστε το ίδιο κάθε φορά, σε κάθε ηλικία ή οι εμπειρίες μάς «παλιώνουν» και επανακαθορίζουν τις προσδοκίες και την ένταση των συναισθημάτων μας; «Επιτρέπεται» να ερωτευτούμε στα 60 μας; «Απαγορεύεται» να ερωτευτούμε εκείνον – εκείνη όταν μας χωρίζει ηλικιακό χάσμα και οι κοινωνικές συμβάσεις; Όποιες και αν είναι απαντήσεις, όσες μορφές και να παίρνει, ο έρωτας είναι πηγή νοήματος για της ζωή μας και την ατομική μας εκπλήρωση… Αλίμονο σ’ αυτούς που δεν αγάπησαν!
Ο έρωτας κάνει τον άνθρωπο να αφήνει το φαγητό του,τον ύπνο του,τη δουλειά του,την ησυχία του.Πολλοί άνθρωποι τον φοβούνται επειδή όταν έρχεται γκρεμίζει ότι παλιό βρίσκει μπροστα του.Κανείς δεν θέλει να αποδιοργανώνεται ο κόσμος του.γι αυτό πολύς κόσμος κατορθώνει να θέτει υπό έλεγχο αυτή την απειλή και να κρατήσει όρθιο ένα σπίτι ή μια σχέση που έχει πλέον ρημάξει.Είναι οι μηχανικοί των περασμένων πραγμάτων,άλλοι άνθρωποι σκέφτονται ακριβώς το αντίθετο,παραδίνονται χωρίς δεύτερη σκέψη προσδοκώντας στον έρωτα λύσεις για όλα τους τα προβλήματα.φορτώνουν στον άλλο όλη την ευθύνη για την ευτυχία τους και όλο το φταίξιμο για τη δυστυχία τους.Είναι πάντα μέσα στην ευφορία επειδή έχει συμβεί κάτι υπέροχο ή μέσα στην κατάθλιψη επειδή έγινε κάτι απροσδόκητο που τα κατέστρεψε όλα.Να διώξεις μακριά τον έρωτα ή να του παραδοθείς τυφλά;ποια από τις δύο στάσεις προξενεί το μικρότερο κακό;;;;;;δεν ξέρω...εσείς;;;;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου